عفونت ریه یکی از عوارض شایع سکته مغزی است که به دلیل مشکلات بلع اتفاق می‌افتد. تقریبا نیمی از بیماران سکته مغزی این مشکلات را تجربه می‌کنند که در صورت عدم درمان می‌تواند باعث آسپیراسیون و عفونت‌های تنفسی شود. سکته مغزی می‌تواند عوارضی همانند اختلال در بلع، مشکلاتی تنفسی و مشکلات ریوی را برای فرد در پی داشته باشد.
سکته مغزی و عفونت ریه
عفونت ریه پس از سکته مغزی می‌تواند وضعیت تنفسی بیمار را بسیار حاد کند. بعضی از بیماران پس از سکته مغزی به راحتی نمی‌توانند از رخت‌خواب خود بلند شوند و یا قادر به آزاد کردن سرفه خود نیستند. در این شرایط ممکن است بیمار نتواند مایع چسبنده‌ای به نام مولوس، که در سیستم ایمنی در ناحیه ریوی ترشح می‌شود، را از گلو و ریه خود بیرون بیاورد. در صورتی‌که مایع مولوس در ریه‌های فرد دچار سکته مغزی شده افزایش یابد، احتمال انسداد حرکت هوا هم در داخل و هم در خارج ریه وجود دارد که این امر منجر به تنفس ضعیف می‌شود و یک وضعیت اورژانسی است که نیازمند مراقبت‌های پزشکی می‌باشد. از جمله اقداماتی که بایستی انجام دهید، عبارتند از:
از شایع‌ترین بیماری‌های ریوی می‌توان به آب آوردن ریه اشاره نمود. ریه همانند سایر اعضای بدن از بافت‌ها و عضلاتی تشکیل شده است که هزاران مویرگ و رگ‌های خونی را در خود جای داده است. بین ناحیه قفسه سینه و ریه فضایی وجود دارد که به این فضا، فضای جنب گفته می‌شود. در حالت عادی در این فضا، ترشحاتی وجود دارد که جذب خون می‌شود. در صورتی‌که این مایع به طور ناگهانی افزایش پیدا کند، اصطلاحا به آن آب آوردن ریه یا به بیان دیگر فرد دچار اِدِم ریوی شده است.
فرایند آب آوردن ریه بسیار خطرناک و حیاتی است. طبق تحقیقات انجام شده، افراد با سن بالا، زمانی که دچار آب آوردن ریه شوند، خطر مرگ‌شان نسبت به سایر افراد بسیار بالا است. بیماری آب آوردن ریه ارتباط مستقیمی با افزایش سن و همچنین فشار خون بالا دارد. افراد دارای مشکلات ریوی جهت حفظ سلامتی خود و همچنین پیشگیری از بروز سکته مغزی، بایستی نکاتی را رعایت نمایند که این نکات عبارتند از:
هنگامی‌که قسمت‌هایی از بافت ریه و کیسه‌های راه‌های هوایی دچار التهاب شوند و این امر سبب بسته شدن خلط و ترشحات مسیر تنفسی شود و مشکلات تنفسی را به وجود آورد، به این فرایند عفونت ریه می‌گویند. عفونت ریه ممکن است در اثر حضور ارگانیسم‌های مختلفی همانند انواع ویروس‌ها، انگل‌ها و یا باکتری‌ها صورت بگیرد.
درمان عفونت ریه به عوامل مختلفی بستگی دارد. همان‌طور که می‌دانید، راه‌های درمانی تمامی بیماری‌ها بسته به منشا ایجاد عفونت، سن و همچنین ویژگی‌های بدنی افراد کاملا متفاوت است. این مسئولیت بر عهده پزشک می‌باشد که با توجه به در نظر گرفتن تمامی جوانب چه درمان و دارویی را برای شما تجویز نماید.
فیزیوتراپی ریه
فیزیوتراپی ریه یک تخصص اصلی در حرفه فیزیوتراپی است و نقش کلیدی در مدیریت و درمان بیماران مبتلا به بیماری‌های تنفسی ایفا می‌کند. هدف آن باز کردن راه‌های هوایی بیمار و کمک به بازگشت به فعالیت بدنی است. فیزیوتراپیست تنفسی از مداخلات متنوع بسیاری از جمله توانبخشی ریوی، حرکت زودهنگام و تکنیک‌های پاکسازی راه هوایی استفاده می‌کند که همگی اثرات مفیدی بر علائم مرتبط در این مورد دارند.
فیزیوتراپی تنفسی می‌تواند برای افراد مسن یا کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مفید باشد. درمان فیزیوتراپی می‌تواند به جلوگیری از بدتر شدن علائم و اجتناب از بستری شدن در بیمارستان کمک کند. فیزیوتراپی ریه می‌تواند در شرایطی مانند فیبروز کیستیک، پنومونی و برونشیت بسیار مفید باشد زیرا به پاکسازی خلط (ترشحات) از ریه‌ها کمک می‌کند.
فیزیوتراپی ریه می‌تواند از جهات مختلف به بیماری‌های تنفسی حاد و مزمن کمک کند. در صورت لزوم اغلب به عنوان یک مکمل برای مدیریت پزشکی استفاده می‌شود. فیزیوتراپی ریه می‌تواند به موارد زیر کمک کند:
فهرست منابع